Tridharmacakrapravartana: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 25: | Line 25: | ||
::འཕགས་པ་དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ། བཀའ་འགྱུར་སྡེ་དགེ་པར་ཕུད། Vol. 49, pages 48-49. | ::འཕགས་པ་དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ། བཀའ་འགྱུར་སྡེ་དགེ་པར་ཕུད། Vol. 49, pages 48-49. | ||
|Glossary-EnglishRY=Three Successive Promulgations of the Doctrinal Wheel. The first promulgation (chos 'khor dang po) at Varanasi, the intermediate promulgation (bar ma'i chos 'khor) at Vulture Peak, and the final promulgation (chos 'khor tha ma) in indefinite realms. | |Glossary-EnglishRY=Three Successive Promulgations of the Doctrinal Wheel. The first promulgation (chos 'khor dang po) at Varanasi, the intermediate promulgation (bar ma'i chos 'khor) at Vulture Peak, and the final promulgation (chos 'khor tha ma) in indefinite realms. | ||
|Glossary-DefinitionOther= | |Glossary-DefinitionOther=According to the three-wheel scheme in the ''Discourse Explaining the Intent'' (''Saṃdhinirmocana Sūtra''), the first wheel of doctrine conveys the teachings of “the four noble truths.” The emphasis of the teachings here is the nature of existence as suffering, impermanence, and no-self (''anātman''). The content of the second wheel of doctrine, which the sūtra calls “signlessness,” is characterized by emptiness (''śūnyatā''), the principle that all phenomena lack any true essence. While the second wheel of doctrine is certainly a response to the first, where the ethical foundations of Buddhism are laid, the dis-courses of the second wheel are not a critique of ethics per se, but rather critique a causally constructed, relational world composed of static, discrete entities. That is, the Perfection of Wisdom discourses of the second wheel convey that every phenomenon is empty; even wisdom, nirvana, and the principal teaching of the first wheel (the four noble truths) are denied the status of having any ultimate existence or real identity. Nāgārjuna (ca. 150–250 CE) showed how such denials cut through metaphysical views (''dṛṣti'') of reality when he stated: “The Victorious Ones have proclaimed emptiness as that which relinquishes all views; but those who hold emptiness as a view are incurable” (''Fundamental Verses on the Middle Way'' [''Mūlamadhyāmakakārikā'']XIII.8). In short, the second wheel exemplifies deconstruction. | ||
In contrast to simply deconstruction, in the third wheel, we get a different characterization of the ultimate truth. The ''Discourse Explaining the Intent'' says that the third wheel contains “the excellent differentiation [of the ultimate].” Rather than simply depicting the ultimate truth ''via negativa'', the third wheel reveals the ultimate as an immanent reality; it depicts the pure mind as constitutive of the ultimate. It is the third wheel of doctrine that Tibetan exegetes identify with the teachings of the presence of buddha-nature (in addition to Yogācāra). Significantly, the relationship between emptiness in the second wheel and the presence of buddha-nature in the third wheel becomes a pivotal issue around which Buddhist traditions in Tibet stake their ground. | |||
::Duckworth, Douglas. "''Onto-theology and Emptiness: The Nature of Buddha-Nature''." Journal of the American Academy of Religion vol. 82, no. 4, (2014): 1073–1074. | ::Duckworth, Douglas. "''Onto-theology and Emptiness: The Nature of Buddha-Nature''." Journal of the American Academy of Religion vol. 82, no. 4, (2014): 1073–1074. | ||
}} | }} |
Revision as of 09:23, 22 May 2018
Key Term | tridharmacakrapravartana |
---|---|
In Tibetan Script | ཆོས་འཁོར་རིམ་པ་གསུམ་ |
Wylie Tibetan Transliteration | chos 'khor rim pa gsum |
Devanagari Sanskrit Script | त्रिधर्मचक्रप्रवर्तन |
Romanized Sanskrit | tridharmacakrapravartana |
Tibetan Phonetic Rendering | chökhor rimpa sum |
English Standard | The Three Turnings of the Wheel of Dharma |
Definitions | |
Rangjung Yeshe's English Term | Three Successive Promulgations of the Doctrinal Wheel. The first promulgation (chos 'khor dang po) at Varanasi, the intermediate promulgation (bar ma'i chos 'khor) at Vulture Peak, and the final promulgation (chos 'khor tha ma) in indefinite realms. |
Other Definitions |
According to the three-wheel scheme in the Discourse Explaining the Intent (Saṃdhinirmocana Sūtra), the first wheel of doctrine conveys the teachings of “the four noble truths.” The emphasis of the teachings here is the nature of existence as suffering, impermanence, and no-self (anātman). The content of the second wheel of doctrine, which the sūtra calls “signlessness,” is characterized by emptiness (śūnyatā), the principle that all phenomena lack any true essence. While the second wheel of doctrine is certainly a response to the first, where the ethical foundations of Buddhism are laid, the dis-courses of the second wheel are not a critique of ethics per se, but rather critique a causally constructed, relational world composed of static, discrete entities. That is, the Perfection of Wisdom discourses of the second wheel convey that every phenomenon is empty; even wisdom, nirvana, and the principal teaching of the first wheel (the four noble truths) are denied the status of having any ultimate existence or real identity. Nāgārjuna (ca. 150–250 CE) showed how such denials cut through metaphysical views (dṛṣti) of reality when he stated: “The Victorious Ones have proclaimed emptiness as that which relinquishes all views; but those who hold emptiness as a view are incurable” (Fundamental Verses on the Middle Way [Mūlamadhyāmakakārikā]XIII.8). In short, the second wheel exemplifies deconstruction. In contrast to simply deconstruction, in the third wheel, we get a different characterization of the ultimate truth. The Discourse Explaining the Intent says that the third wheel contains “the excellent differentiation [of the ultimate].” Rather than simply depicting the ultimate truth via negativa, the third wheel reveals the ultimate as an immanent reality; it depicts the pure mind as constitutive of the ultimate. It is the third wheel of doctrine that Tibetan exegetes identify with the teachings of the presence of buddha-nature (in addition to Yogācāra). Significantly, the relationship between emptiness in the second wheel and the presence of buddha-nature in the third wheel becomes a pivotal issue around which Buddhist traditions in Tibet stake their ground.
|
sutra/śastra quote: |
From the seventh chapter of the Saṃdhinirmocana Sūtra:
|
Usage Example |
།དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ཀྱིས་ཡང་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དང་པོར་ཡུལ་ཝཱ་ར་ཎཱ་སི་དྲང་སྲོང་སྨྲ་བ་རི་དྭགས་ཀྱི་ནགས་སུ་ཐེག་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞིའི་རྣམ་པར་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བ། སྔོན་ལྷར་གྱུར་བའམ། མིར་གྱུར་པ་སུས་ཀྱང་ཆོས་དང་མཐུན་པར་འཇིག་རྟེན་དུ་མ་བསྐོར་བ་གཅིག་ཏུ་རབ་ཏུ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེའང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང༌། འགག་པ་མ་མཆིས་པ་དང༌། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང༌། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་སྨོས་པའི་རྣམ་པས་ཆེས་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེའང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང༌། འགག་པ་མ་མཆིས་པ་དང༌། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང༌། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་པ། ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་འདི་ནི་བླ་ན་མ་མཆིས་པ། སྐབས་མ་མཆིས་པ། ངེས་པའི་དོན་ལགས་ཏེ། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་སོ།
|